treinreis, Borobudur, Jogjakarta, Prambanan

Vroeg uit de veren om een lange treinreis van 7 uur te maken (na de lange busdagen is dat wel een fijne afwisseling).
De tickets waren gelukkig voor de eerste klas waardoor je wel airco in je wagon had en de mogelijkheid had om eten&drinken te bestellen plus nog iemand aangesproken voor een blankie voor Eefje (teveel airco is natuurlijk ook niet goed)

Om de tijd wat te doden kreeg Max een aanval, na het eten van een zakje chips schoot het in zijn hart waarna de treindoctor erbij kwam met een volle zuurstof fles en een doctorsassistente met opgeladen AED voor het geval dat hij weg zou vallen (het begon al te tintelen in zijn linker arm dus wie weet).
Ook de plaatselijke pers was aanwezig om te noteren waar die jongen toch vandaan kwam die zo naar de klote in de trein zat plus een verse foto voor de lezers (vanaf nu dus officieel bekende Indonesiër)

Na een plaatselijke analyse konden het twee dingen zijn, of de maag of het hart maar zeker weten wist de treindoctor het ook niet.
Toch besloten om door te gaan naar het volgende hotel waar de nieuwe doctor uit Duitsland al klaarstond om het verlossende woord te geven; het was niet het hart maar een combinatie van maag en lever die Max moeilijk deed kijken en zuchten.

Weer drie zakjes pillen (vitamines en maagbeschermers) verder gaat het nu gelukkig al weer twee dagen goed :)

Dag 12: Wonosobo - Borobudur - Jogjakarta

In de ochtend naar een krater geweest en een zwavelmeer, dat ondanks de stank wel mooi was!

Een van DE hoogtepunten van de reis; het bezoek aan de Borobudur (grootste boeddhistische tempel van de wereld)

Wel moesten we als toerist zijnde (om niet kwijt te raken) een kleed omknopen zodat je met 30 graden het nog lekker warm had :P

Twee mensen van de groepen hadden zelfs een persoonlijke begeleider met paraplu die beschermde tegen de zon en iemand die ze bij elke trede omhoog hielp plus foto's maakte (en dat allemaal voor maar 25 piek)

Op de top van de Borobudur nog drie rondjes gelopen en een wens gedaan, het enige nadeel is dat als de wens uitkomt je terug MOET komen :P

Omdat we niet met de paardenstoet mee konden (Eefje is allergisch voor paarden) hebben we een andere tempel bezocht waar mensen verzamelen op een boeddhistische feestdag welke ook zeer mooi was

Dag 13: Jogjakarta

Eindelijk een dag waarop we meer activiteiten hebben dan dat we in de bus zitten (de afgelopen dagen minimaal 6 uur per dag in de bus gezeten).

We starten de dag met het bezoeken van het indrukwekkende Hindoe-Javaanse tempelcomplex Prambanan, dat op de Werelderfgoedlijst staat. (wel nadat we om half 6 waren opgestaan, hierdoor was het gelukkig niet druk)

Daarna door naar het paleis van de Sultan inclusief museum (waarbij je bij entree per camera moest betalen) deze hebben we snel doorlopen omdat het nog zo vroeg was.

Het volgende programmapunt was een schilders werkplaats bekijken waar ze handgemaakte schilderijen maakte op linnen en katoen door het maken van verschillende gaatjes met een pen waar was in zat.
Het zag er allemaal hartstikke mooi uit met felle kleuren, helaas konden we geen geschikte vinden voor het nieuwe huis omdat we nog niet weten welke meubels er allemaal inkomen en of het er dan bij staat.

Hierna hebben we lokale bevolking moe gemaakt door mee te gaan op een becak tour door de stad, je neemt plaats in een soort bakfiets en de man achter je fietst je de stad door (gelukkig heeft hij ook nog een motor er op zitten voor de 100+ kilo'ers)

Op Sumatra had onze gids een mooie blouse aan dat gemaakt was van batik (een speciale ontwerp techniek, typisch Indonesisch)
Nu was het aan ons de beurt om een werkplaats te bezoeken en de meest foute blouse/petjes/zwembroeken/tafellakens etc. aan te schaffen! Uiteraard met super factory discount)

Als laatste zijn we naar een zilverfabriek geweest waar ze eerst uitlegde hoe ze het verwerkte en je daarna in de shop verschillende dingen kan kopen, er zaten mooie dingen tussen (zoals de nagemaakte Borobudur) maar ook een hoop minder mooie dingen waarvan het personeel zelf niet wist hoeveel gram zilver er nu eigenlijk in zat, yeah right)

Het avondprogramma hebben we geskipt om toch nog een beetje vakantie gevoel te houden, zo hebben we lekker kunnen zwemmen, een massage gehad en uit eten geweest (na 2 weken kan je immers geen buffet meer zien).

Morgen opstaan om 5 uur om de trein te halen, tot de volgende update!